Po luftonin bashkë, ushtarja e UÇK-së rrëfen përjetimet pas vrasjes së vëllait në luftë

Pak ditë pa mbushur 18 vite jetë, Demrije Salihaj e njohur si  “Demirel” ditëlindjen e festoi duke iu bashkuar Forcave të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës në vitin 1998.

Nga përdorimi i armëve, vrasja e vëllaut të saj, lufta përball forcave serbe, Salihaj rrëfen për Insajderin ndër momentet më të rënda të luftës.

Mëngjesi për ushtarët e ushtaret e UÇK-së agonte me detyrat që eprorët caktonin për secilin veç e veç, ndërkaq respekti i ushtarëve për gratë luftëtare, ka qenë mbështetja më e madhe që “Demirel” bashkë me bashkëluftëtaret e tjera morën përgjatë ditëve të luftës.

“Unë kam qenë police ushtarake, edhe në mëngjes i kemi pasë detyrat e caktume ku i kemi zbatuar me pikmëri çka na ka ba mu ndi mirë ka qenë respekti i luftëtarëve ndaj neve luftëtetareve, na kanë pritë mirë, kemi ba roje e luftime kur ka pas nevojë, ska qenë e lehtë por jemi adaptuar”, tha ajo.

Salihaj në ditën kur forcat e armatosura serbe ia vranë vëllaun ushtarë, kishte qëndruar rreth 2 orë me të. Po atë ditë, I njëjti i tha asaj se dëshira e tij është të vdes për Kosovën.

Pikërisht 5 orë më vonë, u konfirmua se ai kishte rënë dëshmorë teksa ajo po priste sulmin e radhës nga serbët.

“Një ndër momentet ka qenë vrasja  e vëllaut, realisht unë atë ditë fatbardhësisht më ra me ndejt 2 orë dhe biseduam shumë me të edhe më tha që dëshira ime është të vdes për këtë vend u në I thash kemi kohë ende mu duk herët se dinim sa po zgjat lufta, mas 5 orëve u konfirmua vrasja e tij, ishim me shtab gueril në Mollopolc”, pohoi Salihaj për Insajderin.

Lajmi për vrasjen e vëllaut të saj i shokoi të gjithë ushtarët e tjerë, kjo pasi ai ishte dëshmori i parë i asaj pike strategjike.

Lexo edhe:  Vdes njëri nga ish profesorët me të njohur në Skenderaj

“Motra ime ka qenë motër medicinale në Jezerc ishim të gjithë në fshat nuk është prit, ka qenë emocion rëndë ishte ndër dëshmorët e parë të pikës së Rances, jo prej neve por për të gjithë ishte njëfarë ulje  morali, por e dinim qëllimin qe lufte pa gjak nuk ka” , u shpreh ajo.

Ajo me nostalgji kujtoi edhe momentet e ditëve të para të luftës ku vëllau bashkë me eprorët e tjerë i mësuan se si ti përdorin armët.

“Armët jemi mësu me i përdor ende pa hy në luftë, siç tregova prej vëllaut ai na ka mësu por edhe në javën e parë eprorët i kanë mësu luftëtarët ti përdorin armët”, tha Salihaj.

Salihaj tregoi se në luftë, dy anëtarë të familjes së saj u njohën edhe me dy ushtare të UÇK-së me të cilat dashurinë e tyre  e kurorëzuan pas përfundimit të luftës, pasi në ato ditë kritike që të katërt ishin në mbrojtje të atdheut.

Për punën në OVL-në e UÇK-së në Shtime, Salihaj tash është në vitin e fundit të mandatit si kryetare aty, ajo tha se përmes organizatës janë munduar të mbrojnë vlerat e luftës.